Tanguy Viel – Άρθρο 353 του Ποινικού Κώδικα
Τώρα ρωτώ: μήπως η σιωπή είναι σαν το σκοτάδι; Ένα κλίμα όπου ευδοκιμούν οι μύκητες και οι λάθος σκέψεις; Τώρα θα το έλεγα ευχαρίστως, ότι τα αληθινά φυτά και τα […]
Category Archives: Θραύσματα βιβλίων
Lorrie Moore – Η πόρτα στη σκάλα
Θα μπορούσαμε να είχαμε ξεσπάσει όλοι σε υστερικά γέλια, και μάλλον αυτό ακριβώς θα γινόταν αν δεν υπήρχε ένα κοιμισμένο παιδάκι στο κέντρο του τραπεζιού, δίπλα σε κηροπήγια, μια λευκή […]
Herman Melvile – Μπάρτλμπυ ο γραφέας
Για τον ευαίσθητο άνθρωπο ο οίκτος είναι συχνά πόνος. Και όταν τελικά γίνεται αντιληπτό ότι ο οίκτος αυτός δεν μπορεί να οδηγήσει σε τελεσφόρο αρωγή, η λογική προστάζει την ψυχή […]
Jurgen Buchmann – Γραμματική των γλωσσών της Βαβέλ
Στη γλώσσα αυτή η λέξη Εγώ είναι η δυσκολότερη όλων. Συγκρατούν ως και τα παιδιά να μην την χρησιμοποιούν∙ εντούτοις ακόμη και οι ενήλικοι δεν την χειρίζονται σωστά, και οι […]
Roberto Vecchioni – Ο βιβλιοπώλης του Σελινούντα
Στα φυσιολογικά πράγματα, στους κανόνες και στην αρμονία δεν δίνεις σημασία, τόσο δεδομένη θεωρείς την ύπαρξη τους. Τώρα πια το ξέρω. Είναι η εξαίρεση και το ξεβόλεμα από το συνηθισμένο […]
Erich Kästner – Στο χείλος της αβύσσου
Ο Φάμπιαν έβαλε το γράμμα στην τσέπη του και κοίταξε κάτω στον δρόμο. Γιατί καθόταν εδώ μέσα, σ’ αυτό το ξεχασμένο από τον Θεό, άθλιο δωμάτιο, νοικάρης της χήρας Χόλφελντ […]
Nawal el Saadawi – Φιρντάους
Η ζωή είναι φίδι. Η ζωή και το φίδι είναι ένα και το αυτό, Φιρντάους. Αν το φίδι αντιληφθεί πως δεν είσαι φίδι, θα σε δαγκώσει. Αν η ζωή αντιληφθεί […]
Αγγελική Πεχλιβάνη – Φλόγες
Μικρή ζωγράφιζε φλόγες μανιωδώς. Κατακόκκινες, πορτοκαλοκίτρινες, φλόγες χρυσοχάλκινες σαν σκουριασμένο ηλιοβασίλεμα, οξυκόρυφες φλόγες που εκτινάσσονταν πέρα από τα όρια του τετραδίου της. Αργότερα αγάπησε τους γοτθικούς φλογόσχημους ναούς και τους […]
Georges Bernanos – Ημερολόγιο ενός επαρχιακού εφημέριου
Σκεφτόμουν λοιπόν πω τον κόσμο τον κατατρώει η πλήξη. Φυσικά, πρέπει να βάλεις το μυαλό σου να δουλέψει λίγο για να το αντιληφθείς, δεν είναι κάτι που το συλλαμβάνεις αμέσως. […]
Gaito Gazdanov – Μια βραδιά με την Κλαιρ
Τα σκοτεινά μάτια της Κλαιρ, που είχαν το χάρισμα των άπειρων μεταβολών, πότε σκληρά, πότε αδιάντροπα, πότε γελαστά, τα θολά μάτια της τα είχα πολλή ώρα μπροστά μου∙ κι όταν […]
