Nathan Hill – Το Νιξ
η γνώμη της Φαίη είναι ότι μερικές φορές μια κρίση δεν είναι καν κρίση στ’ αλήθεια: είναι απλώς μια νέα αρχή. Γιατί ένα πράγμα που έμαθε μέσα απ’ όλα αυτά […]
Category Archives: Θραύσματα βιβλίων
Μαρία Στασινοπούλου – Χαμηλή βλάστηση
«Οριακή διαταραχή», «μανιοκαταθλιπτική ψύχωση», ιδεοψυχαναγκαστική νεύρωση», «συναισθηματική αστάθεια», «διάσπαση προσοχής», «σωματοποίηση του ψυχικού πόνου»… Δεν θέλω ταμπέλα στην ταραχή, κατανόηση ζητώ και, αν μπορεί κανείς, μιαν οποιαδήποτε λύση, έστω και […]
Ernesto Sabato – Το Τούνελ
Πολλές φορές σκέφτομαι πως τίποτα δεν έχει νόημα. Σ’ ένα μικρό πλανήτη που κατευθύνεται ίσια προς το τίποτα εδώ κι εκατομμύρια χρόνια, γεννιόμαστε, μέσα σε πόνους, μεγαλώνουμε, αγωνιζόμαστε, αρρωσταίνουμε, υποφέρουμε, […]
John Williams – Ο Στόουνερ
Ένα βράδυ, μετά το τελευταίο του μάθημα, γύρισε στο γραφείο του και κάθισε προσπαθώντας να διαβάσει. Ήταν χειμώνας, είχε ρίξει χιόνι, στη διάρκεια της ημέρας, ένα απαλό λευκό κάλυπτε τον […]
Κώστας Βρεττάκος – Παραλείψεις
Πάντα πριν απ’ την αναχώρηση ξεχνάμε πράγματα στοιχειώδη κι απαραίτητα: Την οδοντόκρεμα και τη χτένα. Θ’ ανοίξεις τις βαλίτσες, θα τις κλείσεις, θα μείνουν ανοιχτές οι βαλίτσες με τα […]
J.D. Vance – Το τραγούδι του Χιλμπίλη
Αυτός ήταν ο κόσμος μου: ένας κόσμος γεμάτος από συμπεριφορές αληθινά ανορθολογικές. Οδηγούμαστε στην έσχατη φτώχεια απ’ τις αλόγιστες δαπάνες μας. Αγοράζουμε γιγάντιες τηλεοράσεις και iPad. Τα παιδιά μας φοράνε […]
Eric Emmanuel Schmitt – Όταν ήμουν έργο τέχνης
Με τούτο το γλυπτό, το τελευταίο του, συνεχίζει το έργο του και ταυτοχρόνως ξεπερνάει τον εαυτό του, υπερβαίνει τα όρια, στρογγυλοκάθεται στην τρομοκρατία, γίνεται εγκληματίας. Ακόμη και τα μεγαλύτερα καθάρματα […]
Eric Vuillard – Ημερήσια διάταξη
Έτσι λοιπόν, οι είκοσι τέσσερις αυτοί δεν λέγονται ούτε Σνίτσλερ, ούτε Βιτσλέμπεν, ούτε Σμίτ, ούτε Φίνκ, ούτε Ρότσεργκ, ούτε Χόιμπελ, όπως θέλει να μας κάνει να πιστεύουμε το ληξιαρχείο. Λέγονται […]
Thomas Mann – Αυτός ο πόλεμος
Μελλοντικά, στον βίο των κρατών και των λαών, θα πρέπει να επικρατήσει η νέα έννοια της ελευθερίας ως ενός ατομικισμού κοινωνικά προσδιοριζόμενου και κοινωνικά προσανατολισμένου. Μόνο εάν επικρατήσει αυτή η […]
Joseph Roth – Βερολινέζικα χρονικά 1920-1933
Κόκκινα τούβλα. Η απελπιστική ομοιομορφία αυστηρότητας και σταθερότητας, που σ’ αυτή τη χώρα αποτελεί τα χαρακτηριστικό γνώρισμα κυβερνητικών κτιρίων, νοσοκομείων, φυλακών, σχολείων, ταχυδρομείων και εκκλησιών. Μάταια πασχίζει ένας κήπος μ’ […]
