Με τούτο το γλυπτό, το τελευταίο του, συνεχίζει το έργο του και ταυτοχρόνως ξεπερνάει τον εαυτό του, υπερβαίνει τα όρια, στρογγυλοκάθεται στην τρομοκρατία, γίνεται εγκληματίας. Ακόμη και τα μεγαλύτερα καθάρματα […]
Έτσι λοιπόν, οι είκοσι τέσσερις αυτοί δεν λέγονται ούτε Σνίτσλερ, ούτε Βιτσλέμπεν, ούτε Σμίτ, ούτε Φίνκ, ούτε Ρότσεργκ, ούτε Χόιμπελ, όπως θέλει να μας κάνει να πιστεύουμε το ληξιαρχείο. Λέγονται […]
Μελλοντικά, στον βίο των κρατών και των λαών, θα πρέπει να επικρατήσει η νέα έννοια της ελευθερίας ως ενός ατομικισμού κοινωνικά προσδιοριζόμενου και κοινωνικά προσανατολισμένου. Μόνο εάν επικρατήσει αυτή η […]
Κόκκινα τούβλα. Η απελπιστική ομοιομορφία αυστηρότητας και σταθερότητας, που σ’ αυτή τη χώρα αποτελεί τα χαρακτηριστικό γνώρισμα κυβερνητικών κτιρίων, νοσοκομείων, φυλακών, σχολείων, ταχυδρομείων και εκκλησιών. Μάταια πασχίζει ένας κήπος μ’ […]
Σε ένα ράφι που αμέσως τράβηξε την προσοχή μου ήταν γερμένοι ο ένας πάνω στον άλλον κοντά εκατό τόμοι που απάρτιζαν τη βιβλιοθήκη της Ματίλντ, η οποία στο μεταξύ περιήλθε […]
«Κάθε έργο τέχνης είναι μια μοναξιά υπό κατασκευή», είπε ο Θεός μες στο ιδιωτικό σκοτάδι του πριν αρχίσει την εξαήμερο δημιουργία. «Σχεδόν Βιβλικά» Εκδόσεις: Πόλις, 2017
Είναι παράλογο να προσπαθούμε να κατατάξουμε σε όμοιες κατηγορίες τα συναισθήματα∙ απ’ τη στιγμή που γεννιούνται μέσα σε κάθε άνθρωπο αναμιγνύονται με τα στοιχεία της δικής του φύσης και αποκτούν […]
Άφησε κάτω το στιλό του∙ η μοναξιά καθόταν απέναντι του στο τραπέζι. Σίγουρα κανένας άνδρας δεν ήταν μόνος, με τη γυναίκα του στον επάνω όροφο και την ερωμένη του πεντακόσια […]
Στα είκοσι τρία μου ήμουν ανεξάρτητος από την οικογένεια μου, μολονότι συνέχιζα να τους τηλεφωνώ κάμποσες φορές τον μήνα, τους έγραφα πότε πότε κι έκανα το ταξίδι προς τα ανατολικά […]
Δεν θυμάμαι καν τι εποχή ήταν, μάλλον χειμώνας ή φθινόπωρο, πάντως όχι καλοκαίρι, όχι άνοιξη, γιατί τις καλές, τις όμορφες, τις ζεστές μέρες τις θυμάσαι, όταν ζεις σε αυτή την […]
